sekai no chushin de ai wo sakebu

• geçenlerde televizyonda izlediğim japon filmi. cd olarak tercihim olmazdı sanırım ve böylece hiç izleyememiş olabilirdim velhasıl bir pazar gecesi, televizyon karşısına yayılmış kanaldan kanala zıplarken tesadüfen denk gelip izlemiş oldum. gerçi izlemeye birkaç kişi başlamıştık ancak ilerleyen dakikalarda hepsi baygınlık geçirerek kendilerini evin farklı ücra köşelerine attılar. ben ise bir şekilde bu filme takılı kaldım, bu filmin kendi etkisinden öte bir pazar gecesi olmasından bir haftasonunun daha devrilmesinin verdiği yıkımdan pazar akşamı başlayan pazartesi sendromunun yarattığı büyük ağırlıkla birlikte hala yapılması gereken çok şey var düşüncesinin beyne baskısının vücut üzerinde ters tepmesi nedeniyle bedeni hareketsiz kılmasıyla da ilgili olabilir tabiki. her neyse yine de filmin insanı kendine bağlayan bir yanı olduğunu da söylemek lazım.
  
  anlatım dili için sıradan denilebilir ancak anlatım, oyunculuk, kurgu ve konunun sahip olduğu bütünlük bir şekilde bir süreğenlik sağlamış.
  
  --- spoiler ---
  
  şahsen en etkileyici ve eğlendirici bulduğum iki sahneden ilki lisedeki piyano sahnesi diğeri ise yıllar önce bir gece mezarlıkta sevgilisi ile denk geldikleri çocuğu elemanın yıllar sonra mezarlıkta rahip olarak bulması oldu.
  
  --- spoiler ---
  
  süre uzun ve sonu kopuk olmuş olsa da ve türünün en iyi örneği olmasa da yinede haksızlık edilmemesi gereken, insanı bir şekilde kendine bağlayan ve etkileyen bir film.