kayd

• kelepçe, bağ. bağlamak. bir şeyi bir yere yazmak. deftere geçirmek. sınırlamak. şart.` :lugat tanımı`
  şeklinde tanımlanıyor.
  
  bir şeyi kelepçelemek, bir yere bağlamak ile yazıya geçirmek arasında nasıl bir alaka kurulmuş acaba diye düşündürüyor bu kelime. kalem ile kelepçenin ortak noktası ne ki ?
  
  acaba yalan söylemek veya sözünde durmamak ile alakası olabilir mi ?
  ya da nisyan yani bilinen haliyle söylensin, unutmak ile mi alakası ? insan bazen kasıt olmadan unutabilir, kimi zaman ise "unutmuş ayağına yatabilir"` :amiyane tabirle`. o halde bir kayıt gerek, ispat için. gelecekte olabilecek bir inkar ihtimalini daha en baştan yok etmek için. kelepçelemek ya da bağlamak zalimce olurdu, insan bunun yerine daha medeni bir şey bulmuş, görülmeyen ağlarla bağlıyorlar birbirlerini. yazı, yani kayd ile.
  
  sözleşme yazıyor matbu kağıtların üzerinde. ne sözleşmesi devlet bey amca ? sözleşeceksek, söz yetmiyor mu ? oraya yazılılaşma desek, daha doğru olmaz mı ?
  
  ağızdan çıkana güvenilmemiş, bir istinad daha aranmış, güvenmek için. "dil" yardım istemiş. "el" koşmuş, himmet etmiş, yazıyı öğrenmiş, yazıya geçmiş. "söz uçar, yazı kalır" diye söylenegelmiş. insan insana sadece sözüyle güvenemez olmuş. aile, kan bağı bile bir yere kadar idare etmiş durumu. "kim kime kefil olur bu zamanda mithat bey ? değil mi ama.."
  
  oysa ki bir kelime sonsuzun kapısını aralıyor. ne ilginç. bu da bir kayıt, şahitlik ediyor insan, kelime-i şehadet ile. allah kabul ediyor sözünü, hem de dilinle değil, belki gönlünle bile söylesen şu şehadetini. başka bir insanın yanında söylemene de lüzum yok, aracılar lüzumsuz. günahınla sevabınla işte, "sen" ve "o".
  göremeyeceğin bir kayıt yapılıyor iki omzunda. farkında bile değilsin hem. üzerinde bir baskı stres falan da yok. lakayd` :alakasızkalmaya devam etmek mi mantıklı, yoksa "bila-kaydü şart" :kayıtsız şartsız` gözlerini açmak mı hakikate ?