direniş

• güç, hepsi toplumsal yapıyı oluşturan özel, yerelleştirilmiş ilişkiler çokluğundan oluşur. bireysel ya da kolektif bir öznenin tekelinde değildir. uygulanması bütünlüklü bir stratejinin izlenmesine dayanmaz. ayrıca güç olumsuz değildir: bağımsız biçimde oluşmuş öznelerin inisiyatiflerini bastırarak ya da denetim altına alarak eylemde bulunmaz. tersine, güç üreticidir. özellikle insan bedenleri üzerinde doğrudan etkide bulunarak, ideolojinin aracılığına güvenmeden onları bireylere dönüştürür ve onları toplumsal yapı içindeki konumlarına yerleştirir. ve tabii, gücün olduğu yerde direniş de vardır. peki ya direnişin kaynakları nelerdir? düşünürler bu soruya yanıt vermişlerdir. marx'a göre, sömüren ile sömürülen arasındaki düşmanlık ilişkisi zorunlu olarak sınıf mücadelesini ortaya çıkarır. nietzsche gerçekliğin rakip güç merkezlerinden başka bir şeyden oluşmadığını düşünür. ama foucault bireyleri gücün kurduğunu ve onlar üzerinden işlediğini savunur. ayrıca güçtenkaçış yoktur der: 'bana öyle geliyor ki güç her zaman oradadır, kimse onun dışında değildir, sistemden kopanların atlayabileceği kenar noktalar yoktur.' şahsen net bir cevap veremiyor ve bir soruyla bitirmeyi daha doğru buluyorum: güç öznelerinin, gücün onların direnmesini istediği zamanlar dışında ona nasıl direneceklerini anlamaları acaba mümkün mü?