duygulardan kaçmak

• kaçamıyorsunuz ki...
  
  kalabalıklardan,
  günün karmaşasından,
  yorgunluklarınızdan,
  sevdiklerinizden ;
  mutluluklarınızdan, hüznünüzden;
  ve hatta yalnızlığınızdan da kaçabiliyorsunuz da; amma velakin duygulardan kaçamıyorsunuz be .
  
  gece yatağınıza yalnız uzandığınızda ve uyku gözlerinizden başladığında çöreklenmesine;
  kaçınız sevgilisinin hayaline sarılıp dalmıyorsunuz hülyalara.
  kaçınız minicik yavrunuz uzak diyarlarda sizsiz oynarken oyunlarını şefkatinden, sevgisinden kaçabiliyorsunuz.
  kaçınız ölüp giden anne babasına olan duygularını da gömebiliyor toprağa kefenlemeden.
  kaçınız ilk aşkının adını unuttu, kaçınız ilk öpüşün tadını aramıyor her öpüşmesinde.
  ve hatta kaçınız nefretlerinden arınıp huşu ile uyanıyorsunuz sabaha,
  kaçınızın umurunda olmuyor depremlerde yitip giden hayatlar
  kaçınızı endişelendirmiyor depremlerde yitip gidecek bebekler.
  
  duygulardan kaçılmıyor ki…
  belki insanoğlunun en büyük zaafı da bu; kurtulmak istesen de kaçamamak. ama belki de insan olmanın gereği.
  
  uğraşmayın…
  kaçamazsınız ...