22 entry daha
  • nedense kendimden nefret ettiren mektuplardır. son derece kibar bir şekilde kabul eden, ayrıca beni tanıyan ve derslerini ilgiyle takip ettiğim hocalardan istemiş olmama rağmen isterken ezilip büzüldüğümü, yerden yere vurulduğumu hissetmemi sağlamıştır. ters cevap alsaydım kendimi duvardan duvara mı vuracaktım acaba diye düşünmüyor değilim.

    öyle işte, duygularımı paylaşayım istedim.

    bir de şehir efsanesi midir bilinmez, bir arkadaşımın arkadaşı için bir profesör "tanımıyorum" yazmış ve zarfın içine koymuş.
61 entry daha
hesabın var mı? giriş yap