stephenie meyer

• akıcı diliyle tuğla kalınlığındaki kitapları okutturabilen ancak iş karakter analizine gelince çuvallayan mormon yazardır.
  
  --- spoiler ---
  nevrotik, aşağılık kompleksli ana karakterimiz, muhteşemliği kafamıza kakılan sevgilisi, ortam şebeği jacob, hiçbir özelliği olmayan (karakter açısından canım) cullen ailesi ve sayfalarca laf salatası.. ben bu seriye katlanamadım artık, new moon sonrasında ara verdim. son kitap iyi duyumları üzerine dördüncü kitaba başladım ve dumurlara yelken açtım. zira ezik kızımızın bu kitapta başının göğe ermesi ve küçük dağları ben yarattım havasına girmesi, muhteşem sevgilisinin ise şen dul şaban modunda dolaşması beni iyice soğuttu seriden. bunun üzerine meyer abla üç yüz sayfa savaş çığırtkanlığı yapıp kitabı hepimiz kardeşiz bu öfke ne diye havasıyla bitirerek tuz biber ekti yaralarıma. kah sinirlendim kah sövdüm, ama şundan emin oldum ki bu seriye bulaşmamak lazım. küçük bir örnek vereyim:
  
  yahu hangi insan evladı geceyi birlikte geçirdiği sevgilisinin kendisini yara bere içinde bıraktığını, yastığı ısırıp yatağı kırdığını bilmez? meyer abla böyle bir insan yaratmış kafasında ki kendisi ezik kızımız olmakta. böyle bir gece ardından "aa bu ortalığın hali de neymiş" diye şaşıran bir bella görüyoruz. ikinci kitapta çok değerlisin dediği, aşık olmadığı halde ümit verip kandırdığı zavallı yerli çocuğa vampir olduktan sonra"uşt ordan küpek"diyen bir bella. bizim hayvan eziği, olmuş mu sana vampir (koyu bilal üslubu) yürü git diyorum (cevo gibi) ve kızlarda bu eziklik varken daha çok ekmek yersin derin olmayan karakterlerinle diyorum.
  --- spoiler ---
  
  bu arada meyer ablanın resmini gördüm, kendisi nerden baksan doksan okka çeker, bilginiz olsun.