agria

• bir cins patates bu. ama ne cins. eğer kızartılmış patates veya patates kızartması seven biriyseniz bunu denemelisiniz.
  şimdi her güzel olan şey gibi bu da az bulunan bir tür. nedeni de verimi diğerlerine göre düşük. mesela bir dönüm tarladan bir ton diğer patates toplanıyorsa, aynı yerden 700-800 kilo filan (rakamlar atmasyon) agria çıkmakta. eh çiftçi de haklı. "ama bu agria" diyerek yüksek fiyattan pek satamadığı için çok az yetiştiriliyor.
  
  nasıl bulucaz bunu pazarda?
  açıkçası bir patatesçi ile güzelinden arkadaşlık bağları kurmalısınız. çünkü nadir olduğundan diğer türlü ancak şansınıza rastlarsınız. yine de kanka patatesçisi olmayanlar için elden geldiğince anlatmak gerekirse, kabukları kalın ve koyu renk, ebatları iri ama kumpirlikler kadar değil. çünkü bunu hemen hasat etmiyorlar, bekletiyorlar toprak altında. ayrıca dayanıklı bir tür. nemsiz, kuru ve karanlık bir ortama sahipseniz aylarca bozulmadan durur. sonbahar kış gibi piyasaya düşer ve saklamayı başarırsanız 40 kiloluk bir çuval alıp, stoktan yer durursunuz. üretim yerlerinden biri afyon - şuhut. tezgahta şuhut filan yazanları görürseniz bir bakın agria olabilir.
  
  aldığımız patatesin agria olduğunu nasıl anlarız?
  bu kızartmalık bir tür dediğim gibi. haşlamadım o yüzden o konuda yorum yok. kızartıldığı zaman rengi hiç değişmez. parlak altın sarısı bir renk olarak tencereden çıkar. bir de yağ çekmez. yani upuzun dilimleri kızartıp tutunca eğilmez, sünger gibi olmaz. eğer kızartma tavasından parlak sarı renkte inmiş, sert, çıtır halde patateslere rastlarsanız agria yiyorsunuz demektir.
  
  son bilgi: patatesçi kankamdan öğrendiğime göre vaktin birinde cips üreten firmalar bunun tohumlarını getirip, anlaşmalı çiftçilere dağıtmışlar. o zamanlarda tohumların başka yerlere satışı veya ekilmesini de yasaklamış bu firmalar. ama gelgit zaman içinde tohumlar bulunur olmuş. yine de verim/fiyat paritesi yüzüden değerli bir tür olmasına rağmen fazla bulunmuyor piyasada.