göçebelik

• oteden beri biliriz ki turkler gocebe bir topluluktu. cunku anadolunun kapilarini acmak, yerlesik hayata gecmek gibi basliklara asinayiz. mevsimine gore is yuzunden, mevsimine gore keyfi olarak, hem keyfi hem is sebebiyle, ulke icinde ucan kuslar gibi yurdumuzdaki insanlar, yollar asmaktadir.
  kuresellesme dusunulerek yeniden ele alinabilir kavramdir. cogunlugu buyuk sehirlerdeki caliskan gencler yurt disina okumaya gidiyorlar. geri donemeyen de vardir, donmek istemeyen de. pek cok yere ucabilen kanatli gencler, kuslar gibi ama kuslardan daha hizli mekan degistirebilmektedir. ulkeler arasi seyahat gerektiren sirketlerde calisanlar icin de durum benzer degil mi. havaalani tanidik gelir, hatta gun gelir insan online gazete okumaya alisir. cok kiyafete ihtiyaci olmadigini, hatta yasamak icin cok fazla seye ihtiyaci olmadigini anlar (bu konuda george clooneyin oynadigi bir film icin bakiniz up in the air). hic bir insanin kopulamaz olmadigini en yakinlarindan ayrilinca (tabi ucunda kavusmak oldugu icin icimiz rahattir); yalnizligin tatliligini laf anlatmaktan bezince fark eder. diyar diyar gezerken kuresellesmenin sagladigi standart dinlenme odalarinda soluklanir.
  ev neresidir? ailenin oldugu yer midir.
  ev, buyudukce gecirilen zamanin azaldigi bir yazlik odasi gibi olur mu. bu odadaki dolapta birkac eski kiyafet unutulur ve yillar sonra yapilan bir ziyarette on bes yil oncenin modasina hayret ederek gecmis anilir mi. bunlari nasil giymisim, ne kadar zayifmisim denir mi. ama artik o odanin, dolabin ya da kiyafetin bize ait oldugu soylenebilir mi. henuz boyle bir ait hissetmeme duygusunu hic yasamadim, ama yasayanlar vardir.
  ev suphesiz ki her zaman bize ait olan yerdir. hem buyudugumuz yer, hem kaldigimiz, hem gidecegimiz yerlerdir. belki de herkes kendi evini kurana kadar bu bosluk duygusunu yasamali. bosluktan kastim ucarken havadan asagi bakmaktir, dusmek degildir.
  her yer ev, ama bazi yerler daha ev. belki de evden kastimiz duvarlarla cevrili bir mekan olmamalidir. hatiralar sarmis dort bir yanimi gibi. anilarin yaratim sureci nerede gerceklestiyse ev oralardir. o zaman aile nerededir. her sey birbirine karismaktadir.
  
  gocebelik; kisilerin, mekanlarin, hatiralarin fotografini cekmek ve bu fotograf albumunu pisirip yemektir. doymak, akabinde ucmaktir. konma umidini ve heyecanini kaybetmemektir.