brestskaya krepost

• açıkçası filmde kızıl ordu'nun nazi saldırısına hazırlıksız yakalanması üzerinden bolca stalin göndermesi bekliyordum. umduğumu bulamadım ama memnuniyetsiz değilim. zira anlatılanın yaşanmış bir hikaye olması ve bunun teknik olarak hollywood ayarında, ama sinema dili babında hollywood üçkağıtçılığından uzak bir tarzda yansıtılması ile üzerimde yarattığı etki stalin ibişini arka plana atacak kadar güçlü. uzun lafın kısası, kahramanlık öykülerine hep soğukkanlı ve şüpheci yaklaşmış biri olarak, filmi izlerken bu zırhın delindiğini çokça hissettim. aymazlık hususunda birkaç dokundurma yetmez ama evet.
  
  filmin anti-komünist bir ajandası yok. hatta tersine, özellikle finaliyle sovyet deneyimine selam duruyor. buradan yola çıkarak; bu ortak yapımda pos bıyıklının direkt eleştirilmemesini ve ecdada sahip çıkılmasını lukaşenko'nun bokundaki boncuğa ve putin rusya'sının stalin imgesine ılımlı yaklaşımına bağlayıp, naçizane bir komplo teorisi üretiyorum.
  
  ha bir de, idi i smotri ve ivanovo detstvo'da olduğu gibi, brestskaya krepost'ta da filmi taşıyan karakter bir çocuk. tesadüf olmasa gerek; zaferin insani haklılığını ve sovyet halklarının o büyük yıkım sonrasına dair umutlarını temsil ediyor kanımca.