nedamet

• " in kâne nedâmetî sudûden ve cefâ
  mevlâye afallâhu afallâhu afâ "
  
  "benim pişmanlığım bile bir (varlık) ifadesi ve eziyet ise de ey mevlâm sen affet, sen affet, sen affet! "
  
  en güzel cümle içinde kullanılmışlığı bu hâli olsa gerek. bu kelime nâyi osman dede 'nin çârgâh, künhî abdurrahim dede 'nin hicaz âyîn-i şerîflerinde, o güzelim notalarıyla kulağımızda terennüm ettiğinde, gönlümüzü avcumuzun içinde buluruz. titrek, ürkek, sefil, bin pişman...