runaway

• müzik dünyasında tonla runaway var. öyle ki, her şarkıcı / grubun bir runaway'i varmış gibime geliyor. içlerinden en sevdiğim üç tanesiyle ilgili bir şeyler karaladım.
  
  - del shannon'un 1961 çıkışlı runaway'i bir rock and roll efsanesidir. shannon'ın producing maymunluklarına ihtiyaç duymadan falsetto'yu ne kadar etkili bir silah olarak kullanabildiğine dikkati çekerim. bunu ördek vaklamasına benzeten tipler çıksa da ölü taklidi yapınız, giderler.
  
  shannon "and i wonder where she will stay..." diyerek biricik kaçağı için endişelenirken, onun bu çaresizliğine kayıtsız kalmak mümkün müdür hiç? bir süre sonra dinleyen de empatik bir telaşa kapılır, ruhunun küçük bir parçasını böylesine enfes bir şarkının yazılmasına vesile olan o kadını bulma arzusuna teslim eder. bunu yapmak için de havanın soğukluğuna aldırış etmeden, umutsuzca ve nefesi tükenene dek, sokak sokak koşturası gelir. tevekkeli değil, runaway soğuk bir ocak gününde yazılmıştır.
  
  - ladytron'un runaway'inin velocifero'yu sırtlayan şarkılardan birisi. zaten albümden çıkan ikinci single idi zamanında. sözlükte hakkında bir-iki satır karalanmasını hak eden bir şarkı bu. çoğu ladytron şarkısı gibi oldukça catchy bir riff üzerine yazılmış, helen marnie'nin seksi & soğuk vokalleriyle bezenmiş ve asla can sıkmayan bir tekdüzelikte ilerliyor. ladytron'dan hoşlanıyorsanız bu şarkıya bayılmama şansınız yok. hayatımdaki bir döneme damgasını vurmuş bir grubun aynı nitelikteki şarkılarından birisi. içimi cız ettiriyor dinleyince.
  
  - the national'ın runaway'i mükemmel bir albümün^* doruk noktalarından birisi, ancak sözlükten yine asgari derecede ilgi görebilmiş. oldukça duygulu bir şarkı; zaten the national'ın farklı bir şey yapması düşünülebilir mi? sözlerini birçok yöne çekmek mümkün olsa da, onları her iki tarafı da yıpratmaya başlamış bir ilişkinin devam edebileceğine dair umudunu kaybetmeyen ve bu umudu karşı tarafa da aşılamaya çalışan bir adamın ağzından dinlemek, aklıma en yatanı oldu şimdilik.