işsizlik yok iş beğenmiyorlar

• -birisi de sikmedi ki o beğenmeyen tarafımızı.
  
  yok arkadaş bu insanlar adam olmaz, yönetici asistanı diye aldığın bayan personeline, "çaycıyı işten çıkarıyoruz, artık servisi senin yapman gerekebilir" dersen beğenmez tabi. süsleyip püsleyip hatta mümkünse ingilizce bir terimle tanımladığın işin içinden, eğitiminle alakalı olmayan bir ton bok püsür çıkıyorsa beğenmezsin değil, neresinden bakarsan bak beğenemezsin. maaş mevzuuna girmiyorum bile. dur lan dur giriyorum, geçen ilkokulu birlikte okuduğum bir arkadaşımla denk geldim, 650 lira maaşla izbe bir eve 300 lira kira vererek henüz evlendiği ve çalışmayan eşiyle yaşamaya çalıştığını söyledi. tabi ona göre "şükür"dü. zaten şükür toplumu olmamız değil mi bize her bir siki kabullendiren. peki ya ben, dış ticaret operasyona ingilizce bile kalifiye eleman olarak, eğitimimle aslında alakası olmayan ama iş hayatına bir adım niyetiyle, girdiğim işte yüksek lisans tezini hazırlayan birisi olarak lise mezunu tiplerin ofis boyluğunu yapıyorum. neyseki heyecanla yaptığım borçlar bitecek de bırakacağım 1 ay sonra, 5 ay çok bile oluyor. ha ben mal değil miyim? malım, ama sen salak patron personelini denetlemezsen, kendi egolarının altında ezilmiş o gerzekler bana bu işi öğretmezse akşama kadar üç beş dosyayla haşır neşir olup, sözlükte fink atıp, facebookta komik video seyreder paranı da çatır çatır yerim, ha bu beni mutlu eder mi etmez, ama eğer haberin olsaydı sen acırdın verdiğin paraya.
  
  personele, "profesyonel hayatın gerekleri" yalanı etrafında insan muamelesi yapmamaya devam ettiğin, hep harcanabilir gözüyle baktığın sürece o personel namzetleri senin işini beğenmeyecek. sen onlara hep minimal yaşam standartları sunan paralar ve haklar verdiğin sürece onlar seni de işini de beğenmeyecek.