prag

• cek cumhuriyetinden daha fazla taninan yer. bir ihtimal, prag'i bir sehir olarak taniyanlarin sayisi cek cumhuriyetini hala cekoslovakya sananlarin sayisindan fazladir (zaten cek cumhuriyeti hakkinda yazilanlar prag hakkinda yazilanlardan daha az -bakiniz eksi sozluk-).
  onyargilarla gitmistim. komunizmden birkac onyil once cikmis bu sehirde ne olabilirdi ki? eski evler, paraya hasret insanlar ve eski aliskanliklar hayal etmistim kafamda. gitmeden sehir hakkinda hicbir sey bilmiyordum. hatta "bunlar kendini ne saniyor da vize vermeye bu kadar ugrastiriyor milleti" diye dusunmustum. havaalanindan otele kadar agir bir varos havasi kendini hissettiriyordu. ve sehre vardim.
  ilk dikkatimi ceken ulasimin baya ucuz olmasi. bir aylik sinirsiz metro-tramvay-otobus kullanim ucreti (ogrenci icin) 260 koruna (yaklasik 25 lira). ulasimin bu kadar ucuz olmasi herhalde kominizmden kalan bir aliskanlik. komunizminden gelen diger bir aliskanlik ise calisanlar musteriye nasil davranilmasi gerektigini bilmiyor olmasi. hava alanindayken otobus bileti satan adamla tartistim. genelde marketleri cinliler isletiyor, onlar bile sinirli. amina koyim aldigim kolaya bi plastik poset vereceksin ne surat yapiyorsun. sehir merkezinde cok fazla turist olmasi beni sasirtti, ne bok var da geldiniz diye icimden gecirirken yavas yavas sehrin, 1940'lardan firlamis gibi duran evlerin, cogunlugu dar temiz sokaklarin ve her biri ayri havada mekanlarin (kafe, restaurant) hosuma gittigini ve begendigimi hissettim ama sehir kucuk anladigim kadariyla (gezmek icin 2-3 gun yeter). metroya binecekken hayatimda gordugum en uzun yuruyen merdiveni gordum ve baya hizliydi, o kadar hizliydi ki yasli bir kadin binemedi. insanlarin kopekleriyle ya da bisikletleriyle metroya ya da tram'a binmesi ayrica ilginc geldi. ve bu arada tabi ki kizlar guzel.