sylvain chauveau

• birkac zaman once bizim sehre geldi bu. hatta programda william basinski de var, heyecanla gittik mekana. gonul buyukce bir konser alani beklerken tirt bir barda olusu zaten bastan tedirgin etmisti. izleyici kitlesi yanilmiyorsam toplan on yedi kisiden olusuyordu [2 barmen dahil, kapidaki 3 gorevli haric]. saskinligimiza saskinlik karisirken, yuzlerce kez dinledigimiz sarkilardan bir tanesini bile tingirdatmadan gitti, sanirim william basinski'den devraldigi alet edevati otturmeyi secti. deneysel-elektronik muzik terminolojisine uzak oldugumdan boyle cahil cuhela konususumu hakir gormeyin, ama elektronik muzik demeye dilimin pek varmadigi, daha ziyade teknisyen muzigi olarak niteleyebilecegim, boyle ortada ufak bir radyo boyutunda bir alete kablo sokup cikarmak gibi bir eylem sonucu cesitli sesler olusturmak temali bu muzik turune bayadir denk gelir oldum. eskiden commodore 64 zamanlari bir sayfa kod yazip da sonra space tusuna basinca "dit" diye tiz bir ses elde edip mutlu olunurdu ya, o hesap. kabloyu sokuyorsun, boyle uzun tekduze bir ses, bir otuz en olmadi yirmi saniye bu sekilde goturuyorsun, sonra baska bir kabloyu baska yere yerlestiriyorsun uste baska bir ses biniyor, cesni gibi oluyor; ama isin makbul kismi tekduzelikte. bu deneysel muzikte melodi yapani cemiyette barindirmiyorlar herhalde ki herkes boyle uzun "diiiiiiiiiiiiiiit"lar pesinde. modern mekanik zamanlarin elestirisi kabilinden okusan muazzam is, ama adamlar muzik diye yapiyorlar bunu. vallahi!
  yarim saat otturdu bu aleti, zaten yarisinda icerideki on bes kisinin (ikisi basinski'de topuklamisti) ucu de mekani terk etti. bitti dedi sahneden indi, ki demese yemin ediyorum bittigini anlayabilmek namumkun. sarki gecisleri diye bir sey sozkonusu bile degil, cunku ortada sarki yok. garibim gitti elindeki beles bira kuponuyla bara segirtti. iki biraya baglamis herhalde mekan saabi. aldi birasini, ayaktaki william'in yanina konuslanip ortamda kiz varmiscasina kari kiz kesmeye basladi. ah be sylvain, oldu mu simdi?