yenilen

• "geçiverdim acımanın bu tuhaf aralarından
  uzaktan bir gülümseyişle
  seslendirilen kayıpları satın alıp
  yarıda kalmış gözlerimin çağrısıyla.
  
  bazı resimlere serpiştirilmiş özlemlere
  ölümler dolusu pencereden bakıp
  birşeyler yaktım
  ve öylece geçiverdim.
  
  sıcakları ateşe veren günlerde
  külden ayakizlerini kurutup
  yanıma aldım-
  kimse öldüğümü söylemedi.
  
  iki dilsiz çağrıyla yaşamın sağına döndüm
  çöken bir ağrıdan doğrulan kayalarda
  bazı dalgalarla kopan düşler
  ve ölümün sorusuyla vuruldu
  içimin kapısı.
  
  onlar ki
  yaşamın birkaçı
  ölümün öyle derininde
  tek gözlerimde çoktular
  yarınla bir buluta takılırsa bugünden
  ölümün ucuna yerleşen
  bir bitmese anının başlangıcı."
  
  şule gürbüz
  
  ağrıyınca kar yağıyor / mitos yayınları / 1.b, 1993 / s.31-32