mcdonald's'ta doğumgünü kutlamış efsanevi nesil

• aynı zamanda bahsi geçen doğum günlerinde, yaşar'ın divane albümü eşliğinde sandalye kapmaca oynamış nesildir.
  
  her ne kadar pek çok kez bu doğum günlerine katılmışlığım olsa da, maalesef kendime ait olanı olmadı hiç. minik sandalyelerde oturup hamburgerimizi yerken, bir yandan yüzü boyanan arkadaşımızı ağzımız açık seyrederdik. sıraya geçmek için sabırsızlanırdık.
  
  bu doğum günlerinde pastalar da barbie bebekli olurdu genelde , erkeklerin pastalarını pek hatırlamayışımı, ilgimi çekmeyişine bağlıyorum. "pastayı nasıl yapmışlar vaayy". diye şaşırırdık her doğum gününde istisnasız.
  
  sonra hediyeler de şaşkın bakışlar arasında açılır, hediyesine göre değişik oranlarda kıskançlık yaşanırdı.
  
  o zamanlar ben de çok istemiş olsam da, hiç ısrarcı olmamıştım. şu an kendime kızıyorum, keşke biraz ağlayıp zırlasaymışım, benim de kendi anım olurmuş diye. o yaşta neyin olgunluğunu yaşıyorsam ?