bir adam girdi şehre koşarak

• bazı bölümlerin etkileyici olduğu tarık tufan'ın kitabı.
  
  --- spoiler ---
  
  trenin hareket saati gelmişti. bir memur vagon kapısını örtüyordu. maria puder merdiven basamağına atladı,sonra bana eğilerek , yavaş bir sesle , fakat tane tane: ”şimdi ben gidiyorum. fakat ne zaman çağırırsan gelirim…” dedi. evvela ne demek istediğini anlamadım.o da bir an durdu ve ilave etti: “nereye çağırırsan gelirim!” raif efendi için maria puder’in bunları söylemesi kafi gelmiştir. yalnızca söylemesi. biz biliriz ki maria puder birdaha gelmez.gelmedi de.biz biliriz ve fakat böyle söylemesi kafi gelir bize.hem raif efendi’ye hem bize.biz aynı yaralardan dünyaya geldik. dizimizdeki yaralar aynı,aynı yerlerden kanadı kalbimiz. o trene binip giden kadınların hiçbiri gelmedi çünkü. gittiler,geride bir tren gürültüsü,bir istasyon uğultusu,kulakları yırtan bir düdük sesi bıraktılar. bir şarkının nakaratını bıraktılar boğazımızın derinlerinde bir yere. gittiler, bir perde aralığı, iki kahve fincanı , üzerindeki koku gitmemiş bir sabahlık bıraktılar.
  --- spoiler ---