yurt dışına çıkan insanın asosyalleşme süreci

• eger gidilen ulke gelismis ve toplumu acik bir toplum ise tersine yasanacak surectir. zira kendi ulkemizde bir kiza gulumseyerek merhaba deyip muhabbet etmeye calissan "bu slk bana yaziyo glba, aman allam sokaklara cikamiyorum guzellgimden artikin" tiriplerine giriyor, hemsincisne iki laf atip muhabbet etmek istesen, gozlerinde direkt "lavuga bak ben bundan zekiyim hem de daha karizmatigim, bu herif bana rakip" bakisini goruyorsun, yani asil insani asosyal yapan ulkemizdeki bu triplerdir. diger taraftan, egitimli acik bir toplumda ayni seyi yaparsan ayak ustu cok guzel small talk imkanlari seni bekliyor. ancak eski aliskanliklarla tanisir tanismaz evli misin, aslen nerelisin, ayda kac para kazaniyosun, hangi semtte oturuyorsun gibi sorular sorarsan muhabbeti bicak gibi kesersin. bu sonuncusunun bence aciklanmaya bile ihtiyaci yok, abd"de yeni tanistigi adama ahiret sorulari sorup sonra da burada insanlar cok suratsiz diyen suruyle tip gordum.
  
  ulkemizde arkadaslik daha kiymetli orada sadece ayak ustu muhabbet var, bizdeyse gercek dostluk var o yuzden asosyalim diyenlere de bir cift lafim var. yahu arkadas adami nufusuna mi alacan nasil bir samimiyet bekliyosun? dun iki muhabbet ettik ya seninle, bundan sonra hic ayrilmayalim moduna girmek biraz ezikce degil mi? neden surekli olarak zor gununde yaninda olacak kisi derdindesin? biraz cikarci degil mi bu yaklasim?