eczacılık fakültesi

• girene kadar insanı canından bezdirdiği yetmezmiş gibi girdikten sonra da bin pişman ettiren eğitim yuvasıdır burası. 3. sınıftan itibaren, istisnasız her öğrencide teknoloji ve kognozi laboratuvarlarından yadigar allerjiler, kimya laboratuvarlarından delik deşik çıkan güzelim ayakkabılar/pantolonlar vazgeçilmezleridir.
  
  her fakültenin vize haftası diye bir olgusu varken bu fakültenin vize 'dönemi' vardır. dönem başladıktan sonra sınavlar bir başlar, vizesiydi, pratik quizleriydi, pratik bitirme sınavlarıydı, reçete sınavlarıydı derken koca dönem sadece vizelerle geçer. sonra ver elini 1.5 aylık finaller+bütünlemeler.
  
  bu fakültenin öğrencilerinin gece hayatı yok denecek kadardır. en popüler öğrenci mekanlarında onları ya hiç göremezsiniz ya da ders çalışırken rastlarsınız. hepsinde bilumum bel,boyun fıtığı, eklem ağrıları, kronik yorgunluk, depresyon, bir hastalanıp bir daha iyileşememe durumlarından en az biri mevcuttur.
  
  tam 5. sınıfa geldim rahatladım dersim yok diye düşünürken bir bakmıştır ki alttan aldığı dersleri zaten koca bir dönemi doldurmuş, aldığı tez konusu fakültenin en kazık hocasına denk gelmiş, stajını yaptığı kurum getir-götür işlerini sırtına yüklemiştir.
  en nihayetinde mezun olur, sap gibi kalır ortada bizim idealist arkadaş. 'eczane açmam ben yea' derken sistemin kölesi olup eczaneciler kervanına o da katılır.
  
  bu da böyle bir anımdır.