tekvir

• kuran-ı kerimin 81.suresi. sure ismini birinci ayet-i kerimede geçen ve güneşin dürülüp, ziyasının (ışığının) gitmesi manasına gelen tekvir kelimesinden alır.
  
  1- güneş katlanıp dürüldüğünde,
  
  2- yıldızlar bulandığında,
  
  3- dağlar yürütüldüğünde,
  
  4- kıyılmaz mallar bırakıldığında,
  
  5- vahşi hayvanlar bir araya toplandığında,
  
  6- denizler ateşlendiğinde (suları çekilip, volkanlar halinde ateş püskürdüğünde),
  
  7- nefisler eşleştirildiğinde (iyiler iyilerle, kötüler kötülerle bir araya toplandığında),
  
  8- diri diri toprağa gömülen kıza sorulduğunda,
  
  9- "hangi günahtan dolayı öldürüldü?" diye.
  
  10- amel defterleri açıldığında,
  
  11- gök sıyrılıp açıldığında,
  
  12- cehennem kızıştırıldığında,
  
  13- ve cennet yaklaştırıldığında,
  
  14- herkes ne getirmiş olduğunu anlar.
  
  15- şimdi yemin ederim o sinenlere (gündüzleri gözden kaybolan yıldızlara),
  
  16- o akıp akıp yuvasına gidenlere,
  
  17- yöneldiği an geceye,
  
  18- nefeslendiği (ağardığı) an sabaha ki,
  
  19- kuşkusuz o kur'an, değerli bir elçinin sözüdür.
  
  20- o elçi güçlüdür, arş'ın sahibinin yanında çok itibarlıdır.
  
  21- orada ona itaat edilir, güvenilir.
  
  22- arkadaşınızı cin çarpmış değildir.
  
  23- andolsun o, cebrail'i açık ufukta gördü.
  
  24- o, gayb hakkında cimri de değildir.
  
  25- o, kovulmuş bir şeytanın sözü değildir.
  
  26- hâl böyle iken, siz nereye gidiyorsunuz?
  
  27- o, âlemler için öğütten başka bir şey değildir,
  
  28- içinizden doğru gitmek isteyenler için.
  
  29- âlemlerin rabbi olan allah dilemeyince, siz dileyemezsiniz.