the lone ranger

• otomatik hollywood filmlerinden. tarife bakılarak yapılan yemekler gibi. formüllere sadık kalınmış. -yemek olmuş mu? -karnım doydu bir şekilde ama bir daha asla yemem.
  
  filmin şöyle büyük bir hatası var. aksiyon sahnelerinde fizik kurallarını abartarak bozuyor. bu yasak değil. becerebiliyorsan abart ancak o zaman senaryonda fantastik öğeler barındıracak, fizik ötesine az da olsa göz kırpacaksın. yapamadın mı, komple komediye döndüreceksin olayı. ağız dolusu gülerken fark etmeyeceğiz ipi. sen ikisini de yapmayıp hem gerçekçi olsun, hem vahşi batı sertliği olsun, hem komik olsun, hem hareketli olsun biraz gizem de olsun dersen daha ilk aksiyon sahnesinde, “ne lan bu, heri potır gibi” dedirtirsin seyirciye. hikaye de berbat olunca istediğin kadar formüle sadık kal olmuyor. johnny depp de, nadir görülen tür olan western de kurtaramıyor filmi.
  
  gişe hasılatını filmin kalitesine bir kanıt olarak almam ama amerikan izleyicisi filme gitmeyerek doğru yapmış bu sefer.
  
  western, action, komedi ve gizem arıyorsanız, seyretti iseniz bile tekrar tekrar seyredebileceğiniz şahane film şudur: (bkz: maverick)
  
  western olsun bir de johnny depp olsun diyorsanız ise jim jarmush’dan geliyor: (bkz: dead man)