süleyman turan

• gerçek bir beyefendi ve gerçek bir sanatçıdır.
  
  geçtiğimiz cuma akşamı işyerimden çıkıp neşeyle evime giderken, biraz ileriden bana doğru gelen tanıdık yüzü görünce bir an donup kaldım kim olduğunu anlamak için. hani bazı adamlar görürsünüz ellerinde alışveriş poşetleriyle yürürken bile karizmatik ve jön gibi bakımlı hani "artiz" gibi görünürler yaşlarına rağmen, işte bu abimiz de pardesüsü, şık kaşkolu ve rüzgarla gelen -tahminen pino olmalı- parfümüyle o karizmayı etrafa öyle bir salıyordu ki daha yüzünü tanıyamadan durup kim olduğunu anlama ihtiyacı hissettim, kısa bir duraksamadan sonra da gülümseyerek selam verdim.
  
  yeşilçam zaten bir yana, bir de çizgi roman konusuyla ilgilendiğim için benim gözümde çok önemli yere sahip, çok yönlü bir sanatçı olduğunu söyleyince tüm mütevaziliğiyle bunun aynı anda iki iltifat olduğunu ve kendisini çok sevindirdiğini söyledi. artık çizmiyormuş, zaten çizgi diyarı forumundaki röportajında da yerli çizgi romanlara ilgi olmadığı için çizse bile yayımlatacak kimse bulamadığını söylemişti biraz kırgınca. konuşsam sabaha kadar konuşmak isterdim, sanırım kendisi de kibarlığından bir şey demezdi ama o soğukta fazla tutmak istemediğimden iki dakika sohbet edip yoluma devam ettim bu arada uzun uzun düşünerek. bu adamlar türlerinin son örnekleri, hayatlarının son gününe kadar sokağa çıkarken insan içine karıştıklarının bilincinde oldukları için bakımlı, yaptıkları işleri kendilerini takip edenler için yapan ve bu yüzden de mütevazilikten ödün vermeyen bir ekol'den gelen hazine gibi adamlar. ne yaptığı belli olmadan hatta "birilerinin bişeysi" oldukları için televizyonda gazetede boy gösterenlerin dünyasına ait değiller, kokuşmuşlukla gündemde tutunmaya çalışanların çürük yumurta yağmuruna tutuldukları, yuhlandıkları döneme ait adamlar. ne olacak onların jenerasyonu tamamen bittiğinde?