tsotsi

• güzel film. müziklerini, mekanları, konuyu çok sevdim. yalnız oscar biraz fazla gibi sanki yahu.
  
  --- spoiler ---
  
  ama ana karakter başından itibaren hep iyi çocuk olarak gözüktü gözüme. yani adamın sıfatı sevimli yahu, adam öldürürken bile sempatik geliyordu bana kendisi. ama diğer yandan ultra kötü bir adamın bir meleğe dönüşümünü izlemeye kıyasla çok daha inandırıcıydı bu.filmde en çok hoşuma giden şey istense acıtasyonun dibine vurulabileceği halde son derece naif bir dille anlatmayı tercih etmiş yönetmen olayı. e zaten o yüzden bu filmler oscar alırken bizim ağlak yönetmenlerin filmleri aday adayı olarak kalıyor yalnızca.
  
  bir sahneye bittim yalnız;
  
  şimdi çocuk kızın evine gidiyor, orada kızın yaptığı süslemelere bakıyor ve bu niye paslı diyor. kız da mutsuzdum onu yaparken diyor. sonra da renkli olanını gösterim bunu yaparken mutlu muydun diyor. neyse çocuk eve bir daha geliyor daha sonra ve bu kez kadınının ölen kocasının fotosunu görüyor duvarda. fotoya bakarken fotoğrafın asılı olduğu duvara o süslerden birini gölgesi yansıyor. sanırım renkli olan süsün gölgesi. çok hoşuma gitti bu detay.
  --- spoiler ---