faşist olduğunu anlamayan faşist

• hangi ulusu, halkı faşizanca savunduğu önemli olmaksızın en tehlikeli faşist türüdür.
  bir aleksi zorba olamamıştır:
  "bir zamanlar diyordum ki bu türk'tür, bu bulgar'dır ve bu yunan'dır. ben vatan için öyle şeyler yaptım ki tüylerin ürperir; adam kestim, çaldım, köyler yaktım, kadınların ırzına geçtim, evler yağma ettim... neden? çünkü bunlar bulgar'mış da bilmem neymiş. şimdi kendi kendime sık sık şöyle diyorum: hay kahrolasıca pis herif, hay yok olası aptal!
  yani akıllandım, artık insanlara bakıp şöyle demekteyim: bu iyi adamdır, bu kötü. ister bulgar olsun, ister rum, isterse türk! hepsi bir benim için. şimdi iyi mi, kötü mü yalnız ona bakıyorum. ve ekmek çarpsın ki, ihtiyarladıkça da, buna bile bakmamaya başladım. ulan, ister iyi, ister kötü olsun be! hepsine acıyorum işte... hey zavallı hey! hepimiz kardeşiz be... hepimiz kurtların yiyeceği etiz...
  ... ben bir zamanlar bir bulgar köyüne gitmiştim. namussuz bir yunan köy ihtiyar heyeti üyesi beni ihbar etti, kaldığım evde sarıldım. dama fırladım, damdan dama atladım. ay ışıklı bir geceydi. kaçmak için kedi gibi taraçadan taraçaya atlıyordum. ama gölgemi görüp damlara çıktılar, beni yaylım ateşine tuttular. ne yapabilirdim? bir avluya atladım; avluda uyuyan bir bulgar karısı geceliğiyle fırladı, beni görünce ağzını açıp bağırmak istedi, ama elimi uzatıp dedim ki 'aman! aman sus!' ve göğsünü tuttum. kadın sararıp mayna etti. yavaşça 'gir içeri' dedi. 'görmesinler bizi!..'
  içeri girdim, elimi sıktı. 'yunan mısın?' dedi. 'evet, yunan'ım beni ele verme!' deyip belinden yakaladım. ses çıkarmadı. birlikte yattık. kalbim hazdan titriyordu. 'nah' diyordum, 'nah ulan zorba, kadın bu demektir, insan bu demektir! bu bulgar mı, rum mu, ham hum şaralop mu? aynı şey be insandır, insan! öldürmekten utanmıyor musun? tuh sana!' onunla birlikteyken, onun ılıklığı içinde olduğum sürece bunları düşünüyordum. ama o kuduz köpek vatan bırakmaz ki! sabahleyin, dul bulgar karısının verdiği elbiseleri giyerek kaçtım; merhum kocasının elbisesini sandıktan çıkarıp vermişti; tekrar geleyim diye dizlerimi öperek yalvarıyordu...
  evet, evet, ertesi gece oraya döndüm, ama, yurtsever olarak; evcilleşmez bir canavar olarak; bir teneke petrolle döndüm. köyü yaktım. o zavallı kadın da birlikte yanmış olmalı. adı ludmila idi..."
  zorba içini çekti; bir sigara yaktı, iki soluk içtikten sonra attı:
  "vatanım diyorsun... aptal kağıtların, kitapların sana söylediği incir çekirdeğini bile doldurmayan o boş sözlere kulak asıyorsun... sen beni dinle; vatan varoldukça insan canavar kalacaktır, evcilleşmez canavar... ama, şükür tanrı'ya, kurtuldum, geçti! ya sen?"^*
  ya siz???