• milliyetcilik duygusundan bolca bulunan insanlara layik gorulen sifat..
  • ayrica (bkz: vatanperver)
  • (bkz: patriot)
  • milliyetçilikten farklı olarak, adı üzerinde, yaşanılan yurdu üzerinde yaşayan bütün hakları ile birlikte sevme, yüceltme durumu...
    (bkz: yurtseverlik)
  • sol goruslulerin vatansever, vatanperverkelimelerini milliyetci bulmalarindan dolayi kullandiklari tanim..
  • doğduğumuz ve doyduğumuz topraklardaki çevremiz için değerler biçtiğimizde de, sınırsız özgürlükçü olduğumuzda da, ismimizin önünde olması gereken bir sıfattır, yurtsever olmak.

    bir süre çevremize duyarsız kalalım, çok abartmayalım efendim; annemiz, ateşte biber közlesin, önümüze koysun, komşunun oğlu gelsin ekmeğin içine koysun yesin, sinirlenmez miyiz? ben deli olurum, çünkü közlenmiş biberi deli gibi severim. kimseyle paylaşmam.

    ben közlenmiş biberim için bile deliriyorsam, çevremdeki insanların -başta ailem- topraklarının elinden alınmasını, veyahut köle gibi çalıştırılmasını nasıl sükunetle karşılayabilirim?

    [global düşünmek, insanoğlunu sevmek]

    sevgi denilen zıkkımın, karşılıklı olmadığında, acıdan başka bir bok olmadığını yüzyıllardır anlayamadıysak, bu bizim suçumuzdur. tıpkı, bir spor olayında bile, mehter marşı çalan içimizden kimilerini, yunan vatandaşların sevme zorunluluğu olmadığı gibi. tıpkı "türkleri, orta asya'ya geri gönderelim mi?" diye düşünen batılıları sevme gerekliliğimin olmamasını haykırmam gibi..

    insan közlenmiş biberini sahiplenirken özgürlükçü, toprağını, namusunu savunduğunda ise en kaba tabirle faşist, biraz daha hafifleştirilmiş tabirle milliyetçi, olarak değerlendirilmesi ne kadar doğru? [doğru - yanlış, göreceli kavramlardır.] haydi beyinlerdeki gri kıvrımları rahatlatalım; ben milliyetçi falan değilim sadece bu toprağı ve üzerindeki insanların özgürce yaşama isteklerini seven, hadi bu başlığa uyduralım; bir yurtseverim. [benim yaşam sebebim; daha fazla gülebilmek, alkol alabilmek, boş boş konuşup saçmalak, üniversitede kendi derslerini geçmede, kavramada aciz olan kişilerle kimi platformlarda tartışmak değil. alın size özgürlük!]

    bir de, kendisiyle mangal kömürünü paylaşmayan insanlarla, közlenmiş biberini paylaşmaya kalkan kimileri vardır.. onlar sadece vardır işte, bir de közlenmiş biberini paylaşmayan kimileri vardır. onlar sadece var değillerdir, aynı zamanda içlerinde belki saçma, belki anlaşılması zor bir hissiyat vardır. işte biz bu hissiyata yurtseverlik, diyoruz. siz ne diyorsunuz? avrupa birliği? insan hakları? azınlık raporları? dağda kızlara tecavüz etme? w harfinin alfabemize girmesi?

    samimiyete duyarlı dedektörlerimizi açalım ve birbirimizi yoklayalım, bakalım göztergeler ne gösterecek?
  • yurdu sevmek için yapılması gerekenler sürekli değişse de her nasılsa bu tanım aynı kalmıştır. mesela bir dönem "saygıdeğer muhbir vatandaşlar"ın eyleme karışan solcu tanıdıklarını ihbar etmeleri yurtsever olmakla eşanlamlıydı, bir ara misak-ı milli'ye saygı göstermek yurtseverlikti sonra bir zaman geldi misak-ı milli sınırlarıyla uzaktan yakından ilgisi olmayan kore'ye gitmek oldu yurtseverlik, sonra vatan için kurşun sıkıp kurşun yiyene yurtsever dendi ki bu yurtseverlik bonusluydu çünkü uyuşturucu da kaçırsan yurtseverdin... diyeceğim bir baktık herkes yurtsever oldu ama herkes de bir farklı sevdi bu yurdu. bilmem ki tanımlar bu kadar değişkenken kimde sabitlenir bu sıfat, ya da bu sıfat bu kadar farklı tanımlar içerirken sıfat mıdır hala?
  • bugün ilk sayısı çıkan haftalık gazetenin adı.
hesabın var mı? giriş yap