ergin günçe

• saçma sapan bir şiir
  
  'kedi pepik''.
  evet, kendisi bir çeşit bilgelik taşır
  ''çuv köpek'' ise öldü.
  ömrümün yorgun kısımlarıdır
  aklımla ben birbirimizi oynatıyoruz
  
  tarlam yağmura esintiye deliliğe açıktır
  kaç gündür boş duran bir tabanca gibiyim
  
  insan şapkasız da delirebilir kumral ve sarışınsa
  
  aklımdan geçenler bugünlük bunlar
  ve tabii birtakım hovardalıklar
  
  vergi ödemeden yaşıyor olmalıyım
  
  yüzüm de bir kedidir boş zamanlarımda
  kalbimde kuş kadar bir köpek havlar
  kafkas haritasından çerkes köylere indik biz
  
  atlarını vurdu ve gömdü, kente yerleşti
  gümüş eğerlerini karartıp sakladı
  ne diye homurdanır sanki dedem
  iğdiş geyik gibidir çerkes tabanca olmayınca
  çaresi arada kovboy sinemaları
  kamu düzeni ile aramda fark var
  
  şakayla öfkeyle geçti şu son beş on yılın delilikleri
  bir köpektir çerkes aklı, ağzından bulutlar akar
  ben maymundan falan türemek istemedim
  kediden, köpekten ve attan gelirim
  evde herkesten daha iyi yazarım
  
  arada bir pencereden bakarım ve daha eğlencelisi
  yokuştan ilk çıkanı öldürmektir işim
  
  tuhaf bir adamım arada tabancam tutukluk yapar
  
  aklımdan geçenler bugünlük bunlar
  ben asılırken bile gülen adamım
  sevr ve lozan bana vız gelir
  
  çerkesler bile eskir zamanla fakat
  şimdi anladım ki bende ölüm kokan bir dalgınlık yaşar
  
  kaç kere söyledim evdekilere
  ''n'olur bir kedi alalım, n'olur bir köpek alalım
  ''insan boş bir tabancadır ama bakarsın bir gün patlar!
  
  komşulardan çekinmesen hüngür müngür ağlarsın
  o zaman da hergele gazeteler yazar
  
  aklımdan geçenler bugünlük bunlar
  oğlum ergin sen galiba üzüntülü adamsın
  tanrı bile baksana senle oyalanıyor
  
  çerkesce konuşmayı bilmezsin, lazca bilmezsin
  unuttun bıçak atmayı ve saplamayı
  adam olsan bir köpek ve bir tay edinirdin
  ellerini yalar keçilerin sabah esintisinde
  
  bana kalırsa kendinden boşan
  bir celsede boşanırsın
  
  yeter artık bu kadar yabancılaşman!