le grand voyage

• --- spoiler ---
  
  babalar böyledir. baba olmak böyledir. öyle ya bazen hiç baba olamayacağımı düşünüyorum. o vakar, o olgun duruş, o mütevazilik... (sadece huysuzluk kısmı var biraz ya...) ya öyle insanlar -ekseriyetle- baba oluyor, ya da -ve muhakkak- babalık insana birşeyler katıyor.
  
  neyse efendim güzel bir seyirlik bu. yol öyküsü güzeldir, hem de kutlu bir yolculuk bu sefer.
  
  fotoğraf gibi sahneler mevcut. ne çok ağır, ne çok hızlı zamanın kendisi gibi akıyor film.
  
  üzüldüğüm ve izlerken diken üstünde izlediğim bölüm, minik türkiye bölümü. nitekim -tabiri caizse- kapıdan itibaren en sıkıntılı anları türkiye'de yaşadılar. yanlı olduğunu düşünmüyorum. zira son yurtdışı seyahatimde, yalnız başıma, elin ülkesinde dağda taşta hiç problem yaşamadım. daha türkiye girişi sınır kapısında alkollüye benzer bi adam tarafından geçerken çarptığım iddiasıyla küfür, tehdit vs. maruz kaldım. o anlar geldi aklıma. bu naif filmi izlerken aklıma gelmese, buraya da yazmasam iyiydi ya... olan biten bu.
  
  baba, ömrünün en büyük arzusunu yerine getirir. ömrü de oracıkta sonlanacaktır, mekke'de. beni şöyle yutkunduran kısmı ise, son günlerini yumurta ekmek yiyerek geçirmesi oldu. öyle, yemek içmek insanın en hayvani yanı. amma onlarsız olmuyor işte. varken reddetmenin terbiyesi ile yokluğun hüznü hayvani sınırlardan ruhuma temas ediyor işte. o yüzden susuz bir hayvan bile su vermek önemli ya islam'da. horasan'ın köpeğinden farkı olmalı insanın ya, yokluk yine de yürek burkuyor.
  
  sesli güldüğüm sahneler de var tabii, kuzuyu arabaya aldıktan sonra başlayan bölümü sonuna kadar kıkırdayarak izledim herhalde.
  
  babanın ebedi yolculuğu çok önceden seziliyor oluşu film için bir kayıp mı derseniz, pek değil.
  
  tavsiye olunur. gerçi spoiler içini okuyorsanız zaten filmi izlemişsiniz. izlemediniz mi? yahu niye okuyorsun kardeşim, spoiler fena bi'şey, bakir izlenimleri öldürür insanın, yapmayın böyle.^*
  
  --- spoiler ---