erkan kolçak köstendil

• ulan istanbul'da, aradaki bir çürük elmaya rağmen oyun gücü çok yüksek bir ekibin içinde parıl parıl parlayan oyuncu. aferin sana demek istiyorum sayın seyirciler...
  
  öncelikle ulan istanbul ekibinin aksak tekerleği için:
  
  (bkz: sevtap özaltun/@radmard)
  
  ne diyeyim, nereden başlayayım. son bölümde, kaymak teyzeli sahnelerde, hele o ağlama sahnelerinde nasıl güzel oynuyordu yahu! merhamet'de izlemesem hani kendini oynuyor diyeceğim ama merhamet'teki dram dozu yüksek karakter nerede karlos nerede. merhamet'te, oynadığı mehmet karakterinin gelecek vaad eden futbolcuyken kasabanın topalına dönüşmesinin yarattığı tramvayı öyle güzel vermişti ki tırt ötesi bir romandan uyarlanmış daha tırt bir senaryo ve gerçeklikten uzak diyaloglara rağmen gözümde büyümüştü zaten. sokakta yürürken, bir an koltuk değneğini unutup top oynayan çocukların topuna girip düştüğü ve kalkamadığı bir sahne vardı merhamet'te. işte o sahne tek başına bu çocuğun oyunculuğunu göstermeye yeter. başka da bir şey söylemeye gerek yok. sevtap özaltun da bu fırsatı kaçırmasın, bu adamdan feyz alsın.