iz bırakan kitap cümleleri

• hurriyet!
  bu kelimeyi bugün sadece siyasi manasında kullanıyoruz. ne yazık! onu politikaya mahsus bir şey addedenler korkarım ki, hicbir zaman manasını anlamayacaktir. politikadaki hürriyet, bir yığın hurriyetsizligin kapısıdır. meğer ki dünyanın en kıt nimeti olsun; ve bir tek insan onunla soyle iyice karnını doyurmak istedi mi etrafındakiler mutlak surette aç kalsinlar. ben bu kadar kendi zıddı ile beraber gelen ve kendi zitlarinin altında kaybolan bir nesne gormedim. yedi sekiz defa memleketimize geldiğini isittim. evet, bir kere bile kimse bana gittiğini söylemediği halde, yedi sekiz defa geldi; ve o geldi diye biz sevincimizden, davul zurna, sokaklara firladik.
  nereden gelir? nasil birdenbire gider? veren mi tekrar elimizden alır?
  ...
  nihayet su kanaata vardım ki, ona hic kimsenin ihtiyacı yoktur. hakikaten muhtaç olsaydık, hakikaten sevseydik, o sık sık gelişlerinden birinde adamakıllı yakalar, bir daha gözümüzün önünden, dizimizin dibinden ayirmazdik. ne gezer? daha geldiğinin ertesi günü ortada yoktur. ve isin garibi biz de yokluğuna pek cabuk alisiyoruz.
  
  saatleri ayarlama enstitüsü, ahmet hamdi tanpinar