• necib mahfuz'un okuduğum en güzel romanı kesinlikle bu eser. mısır'ın siyasi tarihi ve 4 arkadaşın hayatı, mısır'da o dönemde insanların yaşayış tarzı, devrime bakış açıları gibi pek çok farklı yorumla karşılıyor kitap. zaten elinize aldığınızda kuştimur kahvehanesinde oturan sadık, hamada, ismail kadri ve tahir'e beşinci oluveriyorsunuz.

    şöyle de güzel bitiyor kitap;

    "and olsun kuşluk vaktine,
    ve sükûna erdiğinde geceye ki,
    rabbin seni ne terk etti, ne de darıldı.
    ahiret elbette senin için dünyadan daha hayırlıdır.
    şüphesiz rabbin, sana verecek ve sen, hoşnut olacaksın.
    o, seni öksüz bulup da barındırmadı mı?
    seni şaşırmış bulup da doğru yola eriştirmedi mi?
    seni fakir bulup da zenginleştirmedi mi?
    o halde sakın yetime kahretme.
    ve bir şey isteyeni azarlama,
    bununla beraber rabbinin nimetini anlat."

    dûha suresi.
3 entry daha
hesabın var mı? giriş yap