çok sevip çok özlediği halde aramayan insan

• bu at kafalı şahsiyet benim lan.
  
  yakınımdayken de öyleydi, şimdi uzağımda yine öyle. çok nadirdir aradığım, bir veya iki defa. arayamıyorum arkadaş. sanki ararsam rahatsız edecekmişim gibi bir his var içimde. oysa o kadar çok görmek istiyorum ki, sesini duymak dahi yeter.
  
  insan allah'a " bir aklına düşür de arasın" diye dua eder mi? ben ettim, bu garipliği de yaptım. gerçi çokta uzun bir zaman oldu yüzünü görmeyeli 2 seneden fazla. sesini duymayalı da bir seneden fazla.
  
  bazen kendimi bazı meselerde çok aptal hissediyorum, onlardan biri de bu mesele işte, ben niye bu kadar sevdim. ulan insan arkadaş öte hiçbir şeyi olmayan birini bu kadar sever mi?