beşiktaş

• her maç sonu olduğu gibi, dün akşam da konyaspor'u 4-0 yendiğimiz maçtan sonra pederimi aradım. "balkondayım keyif sigarası içiyorum. her gol için bir tane yakıcam amk. sıra mario gomez'e geldi. bi güzel bi güzel sorma" dedi. bir adamın ağzına küfür bu kadarmı güzel yakışır lan. bastım kahkahayı. kendisi şenol güneş ile beraber akçaabat sebat'ta top oynamış, fakat kader şenol hocaya milli takımla dünya üçüncülüğü gibi ya da beşiktaşın başına geçirecek güzellikte gülmüş, benim pederime ise sadece şöyle ufaktan bir göz kırpmış.
  
  futbol'dan gelen adamla sohbetin tadı bir başka oluyor tabi. "oğlum, bir maçta 4 golün hepsi birden güzel olurmu lan" dedi. harbiden düşündüm de hepsi birbirinden güzeldi. organizasyonlarıyla, bitiriciliğiyle. "birde keşke olcay'ın rövaşatası gol olsaydı, yıllarca konuşurduk" dedi. adam öyle goller hayal ediyor ki gelecek nesile güzel şeyler anlatabilelim istiyor resmen. "allahtan güzel futbol oynuyoruz da bu gağsarayın kötü futbolu bize sebebiyet vermiyor. ola ki şampiyon olursak bunlar "biz kötüydük bu sezon" deseler de kimsenin umrunda olmaz çok şükür" diyerek üçüncü sigarasına geçtiğini haber etti.
  
  sıradan günlerde arayıp sorsam her zaman aynı muhabbet var pederde. 64 yaşında ve hep bir ayağı çukurda konuşur. bizim vaktimiz doldu artık, mezarıma şundan isterim, beni şuraya gömersiniz bilmem ne bilmem ne. ama dün akşam "41 kere maşallah" diyerekten allah'ın izniyle bu sezon şampiyonluğu göreceğiz ve beraber rakı içeceğiz dedi. benim içki içmediğimi biliyor ama onun bu isteğini kırarsam gün yüzü görmeyeyim. içeceğim ulan.içmeyenin amk dedim. kahkahalar attık beraber erol taş gibi. "hadi görüşürüz kaptan. seni kerim frei sigarasıyla baş başa bırakayım" dedim. kapattım telefonu.
  
  hastalıksa hastalık. seviyoruz amk napak yani.
  
  limited edition : debe listesine 27.sıradan girmişiz. ilginiz için teşekkürler.