imtizaç

• 1. (isim) karışabilme.
  2. birbirini tutma, uyum sağlama, uygunluk.
  3. iyi geçinme, uyuşma.
  4. kaynaşma.
  "her şeyden evvel kendisinde tefekkürle hissin yüksek bir imtizacı fark ediliyordu." - a. h. çelebi
  
  kaynak: tdk