ayak sesi

• gece saat 3 , ölüyorum ağrıdan, göğsüm'de dren , lanet olası hastalık yapışmış yakama , gecenin bi vakti gelmiş ciğerime saplanmış, daha 17 yaşındayım. hastane koridor'u görmemişim hayatımda , ama ben hastanede 2 kişilik bir odada , 70 küsür yaşlarında bir amcayla yatıyorum. annem ,babam bırakıp gitmiş beni hastanede, sabaha kadar beklemesinler , zaten sabah tekrar gelecekler. her nefes alışımda acıyor göğsüm , vefasız felek saplıyor sanki hançerini, intikam alır gibi. ne yaptıysam ona ben!. "ah hemşire vah hemşire nerdesin ?? ağrıyor dört bir yanım " diyorum içimden. gece saat 3 , yanımdaki yaşlı amca beni korkutuyor, hastane kokusu midemi bulandırıyor. o sırada bir ayak sesi , tüm hastane koridorlarını inletiyor sanki, her adım beynime vurulan bir çivi gibi, sert ve acımasız. " işte geliyor hemşire " diyorum içimden, ayak sesi gittikçe yükseliyor, kesin elinde ağrı kesici var bana verecek ve ağrılarım dinecek diyorum. özel hastane olsa çoktan başucumdaki düğmeye basardım , gelirdi çıtır güzel hemşireler, ama ssk hastanesindeyim, devletin ellerindeyim. zaten 5 dk sonra devlet gibi bir hemşire geldi, "hani bana hap ? " dedim. hemşire babamın ona verdiği bahşişlerden olsa gerek " naber ? nasılsın ?" gibi bir soru sordu, ağrıyo dedim.
  
  -tamam şimdi ben sana iğne yapıcam ,ağrın hafifleyecek
  -tamam abla , ama allahını seviyosan acele et
  -yan dön sen bakiyim
  -tamamdır , hadi bas iğneyi
  
  iğne antibiyotik'li , yağ gibi, 10 dk bacağımı oynatamadım. o an psikolojik olsa gerek tüm ağrılarım geçti. " hadi iyi geceler , uyu biraz" dedikten sonra hemşire, yine o ayak sesleri ile uzaklaştı. geldiği gibi gitti, yanında acılarımıda aldı gitti devlet hemşire, o ayak sesleri hayatımda duyduğum en güzel ayak sesleriydi.