151 entry daha
  • "nerede okumuştum, hani bir idam mahkûmu ölümünden biraz önce şöyle söylemiş ya da düşünmüştü: 'yüksek ve sarp bir kayalıkta, ancak iki ayağımın sığabileceği, dar bir çıkıntıda, dört bir yanım uçurumlar, okyanuslar, sonsuz bir gece, sonsuz bir yalnızlık ve hiç bitmeyecek bir fırtınayla sarılmış durumda yaşamak zorunda olsam ve bütün ömrümce, bin yıl boyunca, hatta sonsuza kadar o bir karış toprakta durmamda gerekse o şekilde yaşamak, şu anda bir yarım saat içinde ölecek olmaktan çok daha iyidir.' yeter ki yaşayayım!"

    dostoyevski suç ve ceza'da idama mahkum edilmişken ölüme bir soluk kala aklından geçenleri bu şekilde betimlemiştir.sözün özü hayattaki en büyük motivasyon kaynağı zaten hayatın devam etmesini mümkün kılmaktır.
838 entry daha
hesabın var mı? giriş yap