pak bahadur

• cocuklugunda izmir kultur park'taki hayvanat bahcesine bir kez gitmis birisinin hayati boyunca unutamayacagi kocaman,sevimli upuzun hortumlu asya fili.
  bahadir entrysinin altinda öldüğü soylense de http://www.pakbahadur.com/ adli sitede belirtildigi uzere 28 kasim 2004'te 57 yasina girecek, fuarin en yasli sakini. 1948 dogumlu bahadur, pakistan'dan 1954 yilinda ulkemize hediye edilmis.
  
  cuma gunleri 9'ar saatlik yolculuga katlanip haftasonlari icin gitmeye can attigim sehirde 50 senedir tutsak bahadur.
  
  kenarlarina ozenle dizilmis cam, pasli dikenli tel ve de civilere aldirmadan 3x3'luk bir hendegin arkasindan kocaman hortumunu belki de yuzlerini hicbir zaman unutmayacagi cocuklara uzatirken, nereden geliyor bu deniz kokusu mu diyordu yoksa palmiyeler ona hurmayi animsattigi icin o da dogdugu topraklara olan ozlemini mi dile getiriyordu, bilinmez. belki de topraga bulanip yatmayi, suya dalip tonlarca suyu pempelesmeye baslamis derisine fiskirtmayi emrediyordu ona genleri, o ise son 50 senedir ayaklarinin tek hissettigi olan beton zannediyordu butun dunyayi.
  sehirli veletler dogayi tanisin diye getirilmisti bu bahceye ama biz biseyler ogrenirken unutturduk ona dogasini.
  nasil mulayim bir hayvanmis ki hic itiraz etmedi, sakin tavirlarla arsinlayip durdu tellerin gerisinden ufacik betondan yuvasini.
  
  anneannem izmire ilk geldiginde bahadur oradaymis, annemin elinden tutup goturdugunde de. ben, annemle gittigimde de..
  
  ama artik bahadur gitmek istiyor, binlerce cocuk onunla tanidi canlilarin en iri izmirlisini.
  hicbir zaman olmadi ama bu sehir yasaminin sonunda hic mi hic ona gore degil. derinliklerinde kaybolacagi ormanin icine saklanmis gizli bir bataklik onun istedigi olumunu hissetmis her fil gibi.
  
  pakbahadur olmedi, izmirlinin kalbinde.