conquest of paradise

• bu müzikal hikaye albümde opening olarak bilinen kısa intro ile bir bütündür. opening kısmı muhteşemdir ve ormanda yürüyor hissi verir insana. sanki amerikan tarihinin özeti gibidir bu şarkı ya da bana öyle geliyor...
  
  christophe colomb ve şurekası önce ormanda yürür ve kıyıya çıkar. "dındıdı dındıdı" şeklinde müzik ilerlerken sanki yerlilerin kafaları teker teker keslilip yere düşüyordur. kılıçlar havada "kibarca" gezer. sonra mırıltı başlar; yani beyazlar kendi aralarında konuşup ne yapacaklarına karar verirler ve ilerlemeye devam ederler. coşku ve yağma bu yolculukta en büyük yoldaşlarıdır.
  
  sonra sözler gelir yani tarih yazılmaya başlar. artık bir şeyi saklamaz beyazlar. açıktan kan dökerler ve bunu ilan ederler. derken şarkının ortasında müzik epik bir şekilde yükselir. burada amerika artık oluşmuştur; çok kan akar. bir kıta haberleşmiştir. sonra tekrar durulur. bağımsızlık ilan edilmiş olabilir bu durgunlukta. sene 1776'dır. şarkı bizi çekerek devam eder. sonra yine hızlanır. yağma yine mukkaderdir. edebsizleşen bir devlet, kuruluş sırını keşfeder ve yağmaya başlar. müzik aynı, yağma kültürü aynı ama aktörler farklı.
  
  müzik derken yavaşlar, ama estetiğini ve sırrını kaybetmez. bir sorun yoktur. çünkü postmodern zamanlara gelinmiştir, herşey sessizleşir, küstahlaşır ve netice değişmez...
  
  sonrası sağır sessizlik...
  
  cennet cehenneme döner. kızılderili sayfiyesi bir yöre new york olmuştur. babil orada kurulur. babil eskiden neredeyse (felluce galiba) oraya sıra gelmiştir. "conquest of hell" zamanlarının başladığını bu şarkı müjdeler.