bungou stray dogs

• japon edebiyatını aoi bungaku'dan öğrenmiş neslin bir mensubu olarak, bungou stray dogs'un animasyon ve seslendirmesi hariç, her açıdan saçma salak bir anime olduğu kanaatindeyim. mangasını okumadığım için onu bilemem ama yine de konsepte hiç ısınmadığım için manganın da görüşlerimi değiştireceğini düşünmüyorum.
  
  bir kere esas karakterlerin isimlerinin ve yeteneklerinin gerçek yazarlardan alınması olmuyor, olamıyor. düşünsenize, tevfik fikret'in "sis!", oğuz atay'ın "tutunamayanlar!" diyerek birbirine daldığını... hiç oluyor mu? animede kötü adam olarak ortaya konan ryunosuke akutagava'nın benim gözümde bir ağırlığı vardır; türkçe'ye çevrilen bütün hikayelerini okudum. tutup rahmetliyi ortalıkta emo emo gezen bir tip olarak görmek gücüme gidiyor. osamu dazai gibi ayrı bir arıza olan bir yazarın kötülerin tarafından iyilerin tarafına geçmiş, yenilmesi imkansız, şapşik ama yeri geldiğinde herkesi hizaya getiren esas oğlan klişesinin yüz bininci kez canlandırılması için kullanılmasını kabullenemiyorum. naomi gibi lolita'dan birazcık daha başarılı bulduğum bir romanın yazarını, animenin siscon elemanı yaptıklarını görünce adamın külliyatından anlaya anlaya bunu mu anladınız bre japonlar demekten kendimi alamıyorum. zaten animenin konusu gerizekalı, bari iki edebi unsur katalım da olay biraz entelektüel görünsün demiş gibiler ama onu da becerememişler adeta. psycho pass'te makishima ile kougami'nin edebi atışmaları bile seviyesiyle beni şu animeden daha çok tatmin etmişti doğrusu.
  
  yapmayın demiyorum, hobi olarak yine yapsınlar; bungou stray dogs, işe edebiyat sosu katılmasa vasatın altı, unutulacak bir anime olacaktı belki de. madem öyle, ben bu animeyi neden ısrarla izliyorum? bazı animelerin aslında ne kadar güzel olduğunu yeterince takdir edebilmek için, sırf elimde kötü animelere dair veri olsun diye. bir de itiraf ediyorum, ilk sezonun kapanış jeneriğine bir arabesk-fantezi şarkıcısı edasıyla eşlik etmek çok zevkliydi.