beşiktaş

• eminim benfica maçıyla ilgili herkesin kendince bir hikayesi kendince yaşadığı özel anılar vardır ve uzun bir süre akıllarda kalacaktır.
  maçı 5 arkadaş bir kafe de oturup izlemeye başlamıştık. grup 2 galatasaraylı 1 fenerbahçeli 2 de beşiktaşlıdan oluşuyor. malum maç başladı 1-0, 2-0 , 3-0 oldu. başladı bizim elemanlar ne oldu hani vodafone arena da mağlubiyet zordu, direk 8-0 geçilir mi yok o kadar abartmazlar 5 der bırakırlar muhabetleri dönmeye başladı. ilk yarı bu skorla bitince ve beşiktaş berbat oynayınca yanımdaki diğer bjkli arkadaşım abi hadi eve gidelim ben bunları çekemeyeceğim, gidelim diye tutturdu, dedim otur ne olacaksa olsun, bir de sen beni germe.bu arada yanımızdaki diğer beşiktaşlı olmayan arkadaşlar facebook'dan okey plus oynamaya, twitter da maç geyiklerine bakmaya, sizin için oturuyoruz ne zaman derseniz kalkarız zaten yarın iş var moduna geçtiler. neyse cenk'in golü q7'nin penaltısı derken maç 3-2 oldu ve hepsinin dikkati tekrardan maç üzerine çevrildi. son dakikalarda 3. gol gelince bir baktım bizimle dalga geçen o elemanlarda dahil hepsi ayağa kalktı şuursuzca hepimiz gol diye bağırıp birbirimizi yumruklamaya başladık. o an da anladık ki beşiktaş bize bu sene yıllardır milli takımımızın yaşatamadığı ve özlettiği o futbol aşkını yaşamamızı sağlamıştı. galatasaraylısı, fenerbahçelisi ve diğer bütün takım taraftarlarının özlediği o hissi yaşatmıştı. iyi futbol, güzel mücadele, inanç olunca bir süre sonra formanın üzerinde hangi renklerin olduğunu unutup, gerçekten bu sporun aşığı olduğumuzu hissetmiştik.
  eğer olur da kiev deplasmanından puanlarla döner ve gruptan çıkarsak bu maçın hikayesi eminim daha farklı anlamlar kazanacaktır. başarılar beşiktaş ve avrupa da mücadele edip bize güzel duygular hissettirecek türk takımlarına.