hayatın bir kitap olması halinde alacağı isim

• (bkz: domates)
  
  keyif benim değil mi? istediğim ismi koyarım.
  
  üşenmezdim, oturur bir bir yazardım yüzlerce sayfayı öyle oldu böyle oldu diye. sonra gider ozalitçiye birinci sınıf ciltletir, kapağa da kocaman "otobiyografik eser: domates, yazan: ayhanores" yazdırırdım. matbaaya vermezdim, onun derdi çok. editörle falan da şimdi neden öyle yazdın böyle dedin diye uğraşamam... yazar; köşeye koyardım borçlar hukuku ders kitabı gibi, muhtar kellesi gibi domatesimi. isteyen açıp okurdu, feyz alırdı...