kafatası parçalanan cindy köpek için adalet

• bugün okulda üst sınıf çocuklardan biri 'örtmenim bizim orada kedi var, iki yavrusu var, bir daha doğuracak ve yavrularını atacağız' dedi. bunu basbayağı normal bir şeyi söylermiş gibi söyledi. 'nasıl atıyorsunuz kızım, canlı bu, çöp mü?' diyerek karşı çıktığımda 'niye atmayalım ki? neden? napcaz ki onları?' diye sordu gevşek gevşek. düşün, bir ya da birkaç canlıyı annesinden koparıp açlık ve pislik içinde öldürmemek için, bir sebep istiyor. istiyor ki, 'lazım olur kullanırsın' filan desinler. şişe açacağından söz ediyor çünkü. ona lazım değilse atacak, her şeyin merkezinde o var.
  
  böyle tekil olaylarda başlık altına gelip, haber sitelerinde haberin altına yazılan okuyucu yorumları gibi entry girmek, çoğunlukla anlamsız gelir bana. bunun tek bir istisnası var; hayvan istismarları. gördüğüm her olayın altına bıkmadan yazacağım, belki bir iki kişi için bir şeyler değiştirir bu başlıkları okumak. cindy köpek için adalet, şart olandır. mevcut hukuki yapı bu tür suçlardan para cezasıyla sıyrılmayı mümkün kılıyorsa da, değişmesi gereken bu yapıdır. her yerde yazın, söyleyin, kendimiz için kaygılandığımız konulardan asla daha önemsiz değil onların hakları. bilakis, biz ne yaşadıysak, ne yaşayacaksak az ya da çok pay sahibiyiz. onların hiçbir suçu yok, kusursuz bir adalete layık onlar.
  
  gördüğüm bu tür her başlıkta 'duyar kasmaya' devam edeceğim. benim de hayattaki gayem bu, çok kıymetli sizler nezdinde bir sakıncası yoksa.