the way back

• sovyet rejiminden kaçıp göç eden bir ailenin ferdi olarak beni ziyadesiyle sarsmıştır. o uzun yürüyüşte her yitip giden kaçaktan biri benim babam, dedem olabilirdi. neyse ki stalin yerine jivkov vardı. kötünün iyisi. şimdi babamın doğduğu köye, sovyet rejimi değişmesine rağmen neden bir kez olsun gidip görmek istemediğine şaşırmıyorum. gulag kampında çalışmasa da sovyet rejiminde askerlik yapmış bir adamın geriye dönüp bakmak istememesini daha iyi anlıyorum. ve göç edip geldiği ülkenin topraklarında başardıklarını gördükçe kendimi işe yaramaz biri olarak görmekten alamıyorum. film mi? benim içime oturdu. siz izlemeyin sıkılırsınız. uzun zaten.