evlilikteki en büyük sorun

• gözlemlerime göre zannetmektir. hemen örneklerimden biriyle açıklayayım:
  
  farkında olmadan kurduğum yuvaları (5 kişi evlendirdim 5. beş. b e ş.) son zamanlarda bir de kurtarma vazifesi gördüğümden herkesin ortak derdinin yukarıda da bahsettiğim "zannetmek" olduğunu belirledim.
  
  evlenmeden önce anlaşamadığınız konuların evlendikten sonra farklı olacağı sanrısına kapılıyorsunuz. beklediğiniz gibi olmayınca da hayal kırıklığı yaşıyorsunuz ve çözümü boşanmakta buluyorsunuz. aslında temel sorun zamanında yürümeyen ilişkinin çözümünün evlilikte aranması. yani burada da karşınızdaki insanın "evlenince düzeleceğini/değişeceğini zannediyorsunuz. afedersiniz ama bu düpedüz geri zekalılık.
  
  en yakın arkadaşım boşanma aşamasında. "dayanamıyorum artık gelip alır mısın beni?" diye aradı geçen gece.
  konuşmaya başlayınca kocasıyla ilgili şikayetlerini anlattı durmadan, birini 10 birini 15 yıldır tanıyorum tek bi şey sordum.
  -evlenmeden önce böyle değil miydi?
  +böyleydi.
  -o zaman?
  +e ben değişir sandım.
  
  neden? yani neden insanlar yıllardır gösterdiği varlığı sizin için değiştirsin ki? kimsiniz siz? tanıdığınız insan size batıyorsa zaten sevmezsiniz ya da sevdiniz diyelim malum elde olmuyor böyle şeyler ama buna rağmen evlenilir mi cancağzım? evlenilmez.
  
  perdelerinizi astıracak bi adam, çoraplarınızı yıkayacak bir kadın şart değil. ayrıca "sevmek de yetmiyor bazen." kendinizi kandırmayın.
  bir ömür katlanacağınızdan(!) emin olmadan atmayın o imzayı. imza çok da şey değil zaten.