ekşi itiraf

• komşum ilkokul mezunu, 43 yaşında, hiç evlenmemiş, hala ailesiyle yaşayan bir kadın.
  
  konuşacak ortak konularımız olmadığı için ilk başlarda kendisiyle arkadaş olmak istemedim. o yılmadı, ben de pes ettim ve en son beraber uludağ'a tatile gittik.
  
  şimdi kankayız, hala konuşacak birşey bulamıyorum ama kendisi iyi bir insan ve yaptığım geri zekalıklara ve esprilere gülüyor. ben de onun gülmesine gülüyorum ve bir şekilde eğleniyoruz.
  
  bugün geldi yine, kardeşi boşanıyormuş, gelin şöyle demiş de kardeşi böyle yapmış da bu da bunun üzerine demiş ki de diyerek tam 1 saat 45 dakika boyunca hiç susmadan kafamı beynimi sikti.
  
  sadece kafamı sallayarak, hıhı, hadi ya, vay anasını diyerek dinliyormuş gibi yapıp çeşitli başka şeyler düşündüm ve bir beş dakika daha devam etseydi, ekmek kesme tahtasını tam kaşlarının arasına saplayacaktım ki bana vereceğin bir kitabın var mı, biraz okuyayım da kafam dağılsın dedi, soluğu kitaplığımın önünde aldı ve menekşe kokulu hikayeler, böğürtlen yazı, yalnız kadınlar sokağı türü bir kitap aradı, bulamadı.
  
  baktı baktı ve adında aşk geçtiği için aşk romanı sanarak arthur schopenhauer-aşkın metafiziği'ni çekip aldı, bu güzele benziyor dedi. al da ananın hamını gör diyemedim.
  
  bekliyorum şimdi, bakalım ne olacak.