mısır'ın ölüler kitabı

• antik misirlilarin inanisinda, ölüm bir son degildir. insan bedeni ve yasam enerjisi "ka" olarak tanimlanir, ruh ise "ba" olarak tanimlanir. ölmek, "ka"yi gecmek deyimiyle de anilir. yani ruhun fiziksel siniri olan beden arkada birakilir ve bir kus seklinde tasfir edilen "ba" yani ruhsal enerji serbest birakilir.
  
  "ka" ve "ba" nin bir aradaligi ve donusumu sonlu ve sonsuzun surekli ic ice olmasinin, antik misir dualizminin bir ornegidir.
  
  ölümden sonra, dunyada kalacak beden icin mezar odalari hazirlanir, beden curumesini onleyecek sekilde mumyalanir, ölünün fiziksel dünyada kalan temsili onurlandirilir. boylece kisinin aynı anda hem yeryüzünde, hem de uzayda, ayrıca hem anlık varolusu, hem de zaman icinde devamliligi sağlanirdi.
  
  "ba" ise sonsuz olanla birlesmeye dogru yolculuguna baslar.
  
  ölümün gecesinden sonra sabaha karsi ölü genc gunes olarak dirilirdi. ra, osiris ve sekhmetle birlikte gunes kayigina biner ve yargilanacagi maat'in huzuruna dogru yola cikar.
  
  gunesin batmasiyla alt dunya olan "duat" a iner ve thoth'un yardimiyla gece kayigina bindirilir ve osiris mahkemesine cikar.
  
  burada ölünün kalbi maat'in tüyü ile tartilir. thoth ölünün itiraflarini yazar. kalbin tüyden hafif gelmesi icin ölünün yasarken maat'in 42 prensibine uygun yasamis olmasi gerekir, yani kisacasi adaletli bir yasam surmus olmasi gerekir. maat adalet tanricasidir ve antik misirda adalet cok onemlidir.
  
  eger kalp tüyden hafif gelirse; ölünün "ba"si tanrisal enerjiye karisir. tanrilarla bir olur ve kozmik enerji bütününe karisir.
  
  eger kalp tuyden agir gelirse su aygiri seklinde tasfir edilen amemet isimli canavar tarafindan kalbi yenir ve ölü dünyada baska bir bedenle yeniden dogmak uzere geri gonderilir. ^*
  
  yani anlasilacagi uzere, antik misirin ölüm sonrasi anlayisi bilinen ahiret anlayislarindan cok daha farklidir.