final portrait

• festival filmlerini -bilhassa da fransa'da geçenleri- seven birisi olarak, bu filmi de sinemada izleme fırsatı buldum.
  
  geoffrey rush'ın, alberto giacometti'yi fevkalade canlandırdığını söyleyerek söze başlamak isterim. bu adamı karayip korsanları filminden de çok seviyordum zaten. kendisinin gerçek bir tiyatrocu ve sahne yıldızı olduğunu düşünüyorum.
  
  --- spoiler ---
  
  aslında film süresince james lord'un, alberto giacometti'nin derinliklerine inerek, yaşantısının sırlarına erişeceği bir sahne olmasını umut ettim. en azından ben bu noktada izleyicinin doyuma ulaşamadığını düşünüyorum. hoş, giacometti'nin yaşam kaynağının -belki de ilham kaynağının- hayat kadını olan caroline olduğunu da anlamış olduk. belki kadınlara karşı bu zaafı da kişiliğiyle ilgili önemli ipuçlarını veriyor bizlere.
  
  yine eline geçirdiği milyonlara rağmen (ki paraları saklama şekli inanılmaz güzeldi), içinde yaşadığı dahiyane ve rengarenk hayatın yanısıra, minimalist yaşam tarzını benimsemiş olması, böylesine büyük bir dehaya saygı duymamız için yeterli sebeplerin başında geliyor.
  
  --- spoiler ---
  
  kısacası, duygu derinliği arayan, izlediği filmin göz zevkine değil de duygularına hitap etmesini arzulayanlar için son derece yerinde bir tercih olacağını düşünüyorum.