serserilerle evlenip şiddet görünce zırlamak

• onu suçla, buna geri zekalı de, şuna aptal mısın de. bu başlık altında kolay iş. bu tür örneklerde sadece tek 1 kadının hatalı olduğunu düşünmüyorum. tam da bu noktaya oturan bir anımı paylaşacağım birilerini suçlamadan. sonuçta herkes tercihlerinin bedelini önce kendisi ödüyor:
  
  göreve başladığım yerde eski tanıdığım müthiş sevimli, bilge duruşlu emekli bir öğretmen vardı. bir gün denk geldik sohbet ediyoruz. güzel, eğitimli pırlanta gibi de bir kızı vardı. ne yapıyor diye sordum. "kopuğun biriyle çıkıyordu bir gün geldi baba biz evleneceğiz dedi. kızım sen ne yapıyorsun? bunun bağımlı serserinin teki olduğunu görmüyor musun? dedim dinletemedim. ne yaptıysak ne söylediysek vazgeçmedi" dedi. evlenmişler. kız şiddet, hakaret, bir bağımlılının her türlü muamelesine maruz kalıp 6 ay içinde de zar zor boşanmış.
  
  bu diyalog 10 yıla yakın oldu, o emekli öğretmenin o gün söylediği sözü bugün hala net hatırlarım: "binlerce çocuk yetiştirdik, ama kendi çocuklarımızı yetiştiremedik"