• (bkz: tozlu sayfalar)

    tarihin tozlu raflari'na alternatif kaliptir bu. "raf" metaforuna yönelen tercihin arkasinda, tarih'in* konusal bir bölünmüslük içerebilecegine dair bir inanç olsa gerektir: "raf"lar, farkli bilesenleri yan yana/üst üste/alt alta barindiracaktir - surada savaslar, orada akimlar, burada kisiler... hepsinin, kismen de olsa, birbirlerinden ayri olarak düsünülebilecegi/görülebilecegi/incelenebilecegi görüsünün bir uzantisidir herhalde, "tarihin tozlu raflari" kalibi.

    "tarihin tozlu sayfalari" ise, tarih'e* sanki daha bütüncül bir bakisin ifadesidir: "her sey, aslinda tek bir ciltte toparlanabilir."

    örnegin masonluk'un "tarihin itici gücü", "perdenin arkasindaki kuvvet" olduguna dair bir söylem için, "tarihin tozlu sayfalari" kalibinin ("tarihin tozlu raflari"na göre) daha uygun bir imge olacagi düsünülebilir.

    her iki kalip-imge de, dayandiklari "tozlu" benzetmesi dolayisiyla, tarih'e* "su an'a kadar olmus bitmis sey" gözüyle bakmalari temelinde birbirlerinin paralelidir, kanimca. dem'in vurgusunu anmanin yeridir: (bkz: #1774369)

    (bkz: ukteydi bu)
2 entry daha
hesabın var mı? giriş yap