altın buzağı

• sovyet dönemi rus edebiyatının kült eserlerinden biridir. hakkında entry girilmemesi sözlükteki " rus edebiyatı aşıkları"nın koftiliğini gözler önüne seriyor. sadece popüler isimlerin eserlerini (tolstoy, dostoyevski vb) okuyarak geçinip gidiyorlar.
  
  neyse konumuza dönelim.
  
  bu kitap aslında bir nevi on iki sandalye kitabının devamıdır. her iki kitapta da büyük düzenbaz ostap'ın maceralarını okuyoruz. sovyet sistemini mizahi bir şekilde itin bir tarafına sokan bu iki kitap bunu alanen değil, kahramanımızın batıdan doğuya tüm sovyetleri dolaştığı maceralarında karşılaştığı bürokratlar, gazeteciler, mülksüzleştirilmiş soylu sınıf vb ile girdiği ilişkilerde bize yansıtıyor.
  
  kitabın yazarları ilf ve petrov iki arkadaştır ve birlikte iki kitabı yazmışlar. sovyet döneminin baskıcı ortamında mizahi eleştiri içeren bu kitapları yayınlamak her yiğidin harcı değildir takdir edersiniz ki.
  
  bu iki yazar hem mizah dergisinde çalışıyorlar hem gazeteciler. iki yazar bir dergide çalışıyor ve orada tanışıyorlar. dergideki görevleri, sovyet bürokrasisinin adaletsizliklerinden yakınanların yolladıkları mektupları editöre etmektir. haliyle adamlarda bolca malzeme birikmiş ve ortaya bu harika iki eser çıkmış. genç yaşta ölmeseler keşke de devamını getirebilselermiş...
  
  iki yazar da rus toplumunun hafızasında sağlam bir yer edinmiştir. 1963'te kozmonot popoviç, uzaya gittiğinde kitaplarını yanına almak isteyeceği birkaç yazar arasında ilf ve petrov'u da sayar.
  1997 tarihli rus medyasındaki bir habere göre 20. yüzyıl rusçası üstünde mayakovski'den sonra en etkili olan yazarlar ilf ve petrov'du.