türk insanı

• polisinden öğrencisine, zengininden hırsızına, bu topraklar üzerinde yaşayan herkese havasından mı suyundan mı kestirilemeyen bir kaynaktan bulaşmış, bazılarında yoğun olarak hissedilebilen, kimisinde keşfedilmeyi bekleyen bir karakteristiğe inanıyorsanız her yerde görüyorsunuzdur "türk insanı"nı.
  
  bir cuma eğlencesi sonrası geç saatlerde taksim'den eve dönmek üzere kadıköy dolmuşları yönünde ilerlenmek, mecburen o saatlerde girmeden önce iki defa düşündüğümüz taksim parkından geçmek durumunda kalınmıştır. muhabbet eden iki gencin karşısına aniden bıçağını t-shirt ünün içinden gösteren, yaşça biraz büyük, sakallı iki adam çıkıverir. "beyler 20 milyon çıkarın yoksa deleriz"
  
  koyu muhabbetten dünyaya dönen gençler kalakalır. ikisi de öğrencidir, hele ki cuma dönüşünde ceplerdeki toplam paranın 20 milyonu bulması zordur. birinin cebinden 3 buçuk milyon çıkar, diğerinden 9 milyon. şaşkınlık ve korkuyla hiçbirşey söyleyemezler en başta. sonrasında geçen diyaloglar ise türk insanının kendine has duygu patlamalarını ve u dönüşlerini anlatır bize..
  
  - abi birşey söyleyeceğim.. güzel güzel isteseydin de verirdik, nolacak insanlık öldü mü
  - ya istiyoruz vermiyorlar arkadaşım ya.. açız diyoruz, yapmayın diyoruz, vermiyorlar.. mecbur ediyorlar bizi..
  - sende doğru söylüyorsun abi.. ne olacak bu memleketin hali bilemiyorum. buyur yanlız bizden 20 çıkmadı..
  - sağlık olsun koçum, keşke sizden istemeseydik bak, size rast geldi.
  - önemli değil abi.. n'olacak.. yanlız bende dönüş parası yok abi son paramızı da sen aldın..
  - (gözleri açılır acıyarak) hadi ya?..
  - .....
  - o zaman siz alın şu kadarını (6 milyon verir)
  - abi çok sağol.
  - yeter mi dönüş için ?
  - yeter abi fazla bile.. al istersen bozukları tekrar..
  - kalsın gençler öğrencisiniz siz.
  
  selamlaşarak ayrılırlar. bıçaklı adamlar karanlığın içinde kaybolur. gençler de evlerine döner.